W dniach 25-28 października 2001 r. odbyły się w Poznaniu Międzynarodowe Targi Turystyczne TOUR SALON 2001, w których pośród 600 firm z 47 krajów i regionów uczestniczyło Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. 

W okresie tego lata Minister Edukacji Narodowej wydał swoje rozporządzenie, które nas szczerze ucieszyło. Przewidział, że 4 i 5 lekcję wychowania fizycznego można przeprowadzić m.in. w formie turystyki aktywnej. Wydawało się to logiczną konsekwencją myślenia o tym, że turystyka jest wartością i że wychowanie dla turystyki lub, jak wolą inni, do turystyki ma głęboki sens. Sądziliśmy, że Minister przewidując rozwój turystyki oraz zwiększenie się procesów samoorganizacji w turystyce postanowił przyczynić się do tego, aby dzisiejsza młodzież szkolna była do tych procesów odpowiednio przygotowana. Oczywiste wydawało się nam wykorzystanie funkcji zdrowotnych, wychowawczych i edukacyjnych turystyki. Oczyma wyobraźni widzieliśmy przyszłe programy szkół otwarte dla inicjatywy naszych przodowników, instruktorów i przewodników.

Zaczęliśmy myśleć o tym, jak właściwie odnaleźć się w tych programach i jakie konkretne inicjatywy zaproponować dyrekcjom szkół i władzom oświatowym. Wszystko to znakomicie korespondowało z treściami, formami przeprowadzanej reformy edukacji oraz treściami powstałej z inicjatywy posłów ustawy o kulturze fizycznej.

Tymczasem nieomal w przeddzień naszego XV Walnego Zjazdu tenże sam Minister Edukacji Narodowej jako minister właściwy do spraw kultury fizycznej był uprzejmy podpisać rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i warunków prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej.

Nie da się ukryć, że właśnie na ten akt normatywny czekaliśmy od 5 lat. Po czasie, w którym można spłodzić i urodzić w swoistej sztafecie kolejno aż siedmioro dzieci, resort urodził nowe rozwiązania prawne. Niestety, nie budzi ono wzruszenia serca, a wzruszenie ramion. Powstała regulacja prawna kaleka i mordercza. Obejmując pojęciem rekreacji ruchowej również biwaki, rajdy i spływy, jednocześnie stwierdził, że upoważnionymi do ich prowadzenia również nieodpłatnego są wyłącznie osoby posiadające uprawnienia przewidziane w ustawie o kulturze fizycznej, czyli harcerze i instruktorzy rekreacji. A tych ostatnich prawie nie ma. Poza regulacją znalazła się nasza kadra przodowników turystyki kwalifikowanej, przewodników turystycznych i kierowników obozów wędrownych PTSM. Powstało rozwiązanie kalekie, bo sprzeczne z innym rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie organizacji wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, które właśnie tę kadrę traktuje jako upoważnioną do pełnienia funkcji wychowawczych. Nie wiadomo, czy to niedopatrzenie czy premedytacja.

Rozwiązania rozporządzenia ministra 12 września 2001 r. są mordercze wobec pragnień i pracy tych, którzy tylko w minionej kadencji PTTK i tylko w sferze turystyki kwalifikowanej przygotowali i przeprowadzili 107 tys. imprez z udziałem 2,7 mln osób. Nagle znaleźli się ze swoją społeczną pracą poza granicami prawa z obawą, czy jej kontynuacja nie postawi ich przed sądem. Takie właściwie kukułcze jajo znalazła w ministerialnym gniazdku nowa pani minister Krystyna Łybacka.

I właśnie z Nią przeprowadził rozmowy nasz działacz, a jednocześnie senator Włodzimierz Łęcki i nowo wybrany wiceprezes ZG PTTK Lech Drożdzyński. Pani minister obiecała szybko zająć się sprawą. Prezydium Zarządu Głównego PTTK przygotowało odpowiednie propozycje nowelizacji rozporządzenia, które eliminowałoby z niego przepisy najbardziej niewydarzone. Co więcej, z inicjatywy nowego wiceprezesa Zarządu Głównego przedstawiono opracowane przez Radę Programową ds. Młodzieży ZG PTTK propozycje nowego porozumienia pomiędzy MEN a PTTK.

Smutek po dziwnym akcie normatywnym z 12 września br. zaczyna usuwać nadzieja, że uda się tylko zło naprawić, ale i wykonać sensowy skok do przodu. Rzecz w tym, jak mawia inny z wiceprezesów ZG PTTK Edward Kudelski, czy będziemy tworzyć państwo obywatelskie z rosnącą rolą społecznych organizacji pozarządowych, czy sprowadzi się je do roli kwiatka do kożucha.

Radzimy uważnie przeczytać obydwa niżej przedstawione rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i w wierze, że mądrość zwycięży, przygotować się do kolejnego, mocnego wkroczenia PTTK do życia współczesnej szkoły. Uchwały Zjazdu PTTK nas do tego zobowiązują.