W dniach 25-28 października 2001 r. odbyły się w Poznaniu Międzynarodowe Targi Turystyczne TOUR SALON 2001, w których pośród 600 firm z 47 krajów i regionów uczestniczyło Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. 

W dniu 11 września 2001 r. PTTK z siedzibą w Warszawie stało się prawnym właścicielem dwóch schronisk turystycznych, usytuowanych na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych — „Pasterki” i „Na Szczelińcu”.

Wcześniej PTTK było wieczystym użytkownikiem zarówno gruntu, jak i obiektów na nich usytuowanych i stan ten kwestionowany był przez Urząd Miasta i Gminy w Radkowie, co mogło spowodować rozwiązanie umów wieczystego użytkowania tych obiektów.

Prowadzone przez wiceprezesa ZG PTTK Marka Staffę, Zarząd Majątkiem PTTK oraz Spółkę PTTK w Jeleniej Górze od kilku lat negocjacje z Gminą Radków zakończyły się sukcesem. Gmina Radków sprzedała PTTK grunt wraz z usytuowanymi na nim schroniskami.

Pasterka

Schronisko PTTK „Pasterka” powstało w latach 60 w dawnej strażnicy WOP. Usytuowane jest na ważnym naturalnym turystycznym ciągu, łączącym Góry Stołowe po obu stronach granicy. Przez Pasterkę przechodzi szlak do Kudowy Zdroju, przez Błękitne Skały i do Karłowa.

W planach odbudowy tego obiektu jest unormowanie gospodarki wodno-ściekowej (w tym budowa małej oczyszczalni ścieków przydomowej), termomodernizacja obiektu i zainstalowanie ogrzewania ekologicznego.

Szczeliniec Wielki

Najwyższy szczyt (919 m) w Górach Stołowych i zarazem ich najatrakcyjniejsze i najbardziej odwiedzane miejsce przez turystów. Cały masyw zbudowany jest z kredowych piaskowców ciosowych. Szczyt zajmuje powierzchnię o długości ok. 600 m i szerokości 300 m.

Po II wojnie światowej Szczeliniec Wielki stał się najpopularniejszym miejscem na ziemi kłodzkiej. Już w 1946 r. docierały na szczyt pierwsze wycieczki zbiorowe. Pierwsza drewniana altana dająca schronienie wędrowcom powstała w tym miejscu w 1815 r. W 1845 r. wzniesiono schronisko-gospodę, nadając jej nazwę „Szwajcarka”. W 1947 r. schronisko przejęło PTT, a w 1950 r. PTTK. Ogromny napływ turystów, kłopoty z wodą i kanalizacją spowodowały, że od końca lat 60 jest tu czynny tylko bufet.

Jest to najstarsze schronisko turystyczne w Sudetach, wybudowane z myślą o zwiedzających szczyt.

Zamiarem władz PTTK jest odbudowa tego obiektu. Pierwsze prace — naprawa dachów, orynnowanie, poprawienie estetyki elewacji i sali bufetowej, naprawa stropów, balkonów oraz nowych kominów zostały już wykonane. Najważniejsze inwestycje — kolektor ścieków wraz z przepompownią, wymiana instalacji elektrycznej, termomodernizacja obiektu i wymiana stolarki okiennej, to inwestycje planowane w ciągu najbliższych dwóch lat.

W celu sfinansowania zamierzonych inwestycji Zarząd Majątkiem PTTK włączył oba obiekty w opracowany program „Zmniejszenie uciążliwości obiektów PTTK, usytuowanych na terenie parków narodowych”, który współfinansowany jest przez Fundację EKO-Fundusz oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. ZG PTTK popiera w Ministerstwie Środowiska wniosek Dyrekcji Parku Narodowego (pozytywnie zaopiniowany przez Radę) o wyrażenie zgody na prowadzenie tych prac inwestycyjnych.