Trzydziestoośmioosobowa grupa sympatyków turystyki zorganizowanej była uczestnikami podróży historyczno---krajoznawczej zorganizowanej przez Zarządy Krośnieńskich Kół nr 9 ZBŻZ i ORWP, SKMP ONZ i Wojskowego Oddziału PTTK w Krośnie Odrzańskim. Trasa podróży wiodła południowymi terenami województwa lubuskiego, atrakcyjnymi pod względem przyrodniczym, kulturowym i historycznym, przez Gębice-Brody-Buczynę-Łęknicę-Żary-Żagań-Szprotawę.

W Gębicach — będących w XVII w. centrum państewka stanowego rodu Schönaichów, uczestnicy podróży obejrzeli ruiny XVI-wiecznego pałacu i kościoła, ciekawy drzewostan parku krajobrazowego, a na terenie byłego obozu jenieckiego — filia Amtitz Stalagu III Fürstenberg, uczcili pamięć przebywających tam w 1atach 1939-43 jeńców wojennych i przymusowych robotników. Jednym z nich był Karol Wojtowicz nr obozowy 1562, którego syn, ppłk Jan Wojtowicz z żoną Zofią przed obeliskiem złożyli symboliczną wiązankę kwiatów w hołdzie pomordowanym w obozie. Od września do listopada 1939 r. w obozie gębickim Stalagu III B przebywał z grupą kilkudziesięciu księży i zakonników z Niepokalanowa św. Maksymilian Kolbe, którego znamienne prorocze słowa wypowiedziane we wrześniu 1939 r. „Drogie Dzieci, zobaczycie, jeszcze tutaj będzie Polska” są wyryte na okazałym pomniku.

Będące własnością rodu Widerbachów dobra w Bieczu z XVII w. są obecnie własnością Bogdana Śmigielskiego, który część pomieszczeń pałacowych zaadaptował na zakład włókienniczy, a tamtejszy kościół z XVIII w. to jeden z nielicznych zachowanych w bardzo dobrym stanie kościołów protestanckich.

Leżące na trakcie Warszawa-Drezno Brody były liczącym się państewkiem stanowym Łużyc. Swój rozkwit zawdzięczają Henrykowi Brülowi, pierwszemu ministrowi króla polskiego i elektora saskiego — Augusta III. Ówczesny pałac nadworny architekt Brüla, Jan Knöffel rozbudował w latach 1741-49 tworząc najciekawszy barokowy zespół urbanistyczny w kraju, jakim było sprzężenie rezydencji magnackiej z miasteczkiem. Ten wspaniały obiekt uległ zniszczeniu podczas wojny siedmioletniej 1756-63, a dzieła upadku obiektu i miasta dokonał król pruski Fryderyk II, nakazując zburzenie rezydencji. Odbudowany obiekt w latach 1919-20 zniszczyły działania II wojny światowej, a od dwóch lat kolejnej odbudowy wspaniałej niegdyś budowli podjęli się obecni właściciele — państwo Tymejczykowie. W założonym w XVII w. i utrzymanym w stylu francuskim, prawie 100-hektarowym parku, zamienionym z czasem na styl angielski, występują wspaniałe okazy drzew i krzewów oraz unikatowa rzadkość botaniczna — wierzba na gruszy.

Atrakcją nie tylko dla najmłodszych uczestników wycieczki był Ośrodek Edukacji Przyrodniczo-Leśnej Kompleksu Przyrodniczego „Bory Lubuskie” w Jeziorach Wysokich i możliwość obserwacji z tarasu widokowego wieży obserwacyjno-przeciwpożarowej dachu lasu, niebieskich oczek stawów i jezior oraz malowniczo położonych wsi i miast po stronie polskiej i niemieckiej.

Gospodarstwo agroturystyczne w Skansenie Łużyckim w Buczynie, własność państwa Solarzów, jest specyficznym Muzeum Budownictwa i Kultury Łużyckiej. Zgromadzone blisko 300-letnie budynki drewniane prezentują ówczesne wyposażenie rolników oraz zaadaptowane są na obiekty hotelowe. W skansenie organizowane są konferencje, zajęcia szkoleniowe czy rekreacyjne przez cały rok.

Unikatowy rezerwat kulturowy w Parku Mużakowskim w Łęknicy jest Ośrodkiem Zabytkowego Krajobrazu — Narodowej Instytucji Kultury. Założony w I poł. XIX w. przez ks. Hermana von Pücklera-Muskau o powierzchni około 700 ha, Nysa Łużycka rozdzieliła w roku 1945 na część polską i niemiecką. Rozległe arboretum stanowi największą w Europie Środkowej kolekcję roślin drzewiastych. Uwzględniając wartości artystyczne (mosty, wąwozy, szklane domki) i znaczenie kulturowe dla rejonu, czynione są starania o wpisanie Parku Mużakowskiego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Kolejny etap podróży to żagański zespół poaugustiański, sięgający historią XIII w. Uczestnicy wycieczki zwiedzili w nim kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, na którego wieży w 1778 r. założono pierwszy w Europie piorunochron oraz zbiory barokowej Biblioteki Poaugustiańskiej, założonej na przełomie XIV/XV w. Unikatową wartość stanowią zgromadzone tam relikwiarze, ornat — dar księżnej Doroty Talleyrand, medaliony opatów zakonu augustianów, starodruki z XVI-XVII w. oraz dwa niderlandzkie globusy z XVII w. . Zwiedzano również pracownię Johannesa Keplera — astronoma, propagatora teorii Mikołaja Kopernika, który w latach 1626-28, przebywając w Żaganiu, prowadził obserwację ruchu planet.

Finałem podróży była Szprotawa — miejsce historycznego spotkania w 1000 r. Bolesława Chrobrego z cesarzem Ottonem III, udającym się z pielgrzymką do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie oraz pobliskie Piotrowice, gdzie rośnie najstarszy i bodaj najgrubszy w Polsce dąb szypułkowy „Chrobry”. Liczy sobie ponad 750 lat, a jego obwód wynosi 992 cm. Właśnie według legendy pod nim odpoczywali Bolesław Chrobry i Otton III drodze do Gniezna.

Józef Cieślak