Czas XV kadencji, pierwszej w XXI wieku

Janusz Zdebski, nowo wybrany prezes Zarządu Głównego PTTK, z Towarzystwem związany jest od 41 lat. Jego największą miłością oprócz rodzinnego Krakowa, w którym rodzina Zdębskich żyje i pracuje od stuleci, są góry. Jest od 31 lat przewodnikiem tatrzańskim, a od 35 lat przodownikiem turystyki górskiej. Był, o czym mało kto wie, sekretarzem Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK wówczas, kiedy Komisji przewodniczył nie kto inny jak prezes PTT przed połączeniem w PTTK – prof. dr Walery Goetel. Jego miłość do gór zaowocowała wieloma publikacjami znanymi wśród starych i młodych turystów. To On właśnie napisał „Metodykę turystyki górskiej” oraz przewodnik po starym i nowym cmentarzu w Zakopanem. Z wykształcenia jest polonistą i psychologiem. W tej drugiej dziedzinie habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim, którego jest dalej profesorem. Jest także jednym z tych, którzy zbudowali solidne fundamenty kierunku „turystyka” na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie. W tej uczelni był prodziekanem i przez dwie kadencje rektorem. Podobnym zaufaniem, jak w pracy zawodowej, cieszy się w pracy społecznej. Był wiceprezesem Zarządu Głównego, a teraz rozpoczął drugą kadencję jako prezes Zarządu Głównego PTTK. Lubi ludzi, ceni kompetencje i przyjaźnie, a jego specyficzne angielskie poczucie humoru nieraz pomogło i Jemu, i Towarzystwu. Jest także przewodniczącym Rady Polskiej Organizacji Turystycznej, a Jego stosunek do łączenia turystyki ze sportem potwierdza wiceprezesowanie słynnej krakowskiej „Wiśle”.

Koleżanki i Koledzy

Rozpoczyna się nowy etap pracy, czas XV kadencji, pierwszej w XXI wieku. Zastanówmy się więc nad głównymi kierunkami naszych działań w nadchodzących latach. Nie ulega wątpliwości, iż jednym z podstawowych celów Zarządu Głównego winno być umacnianie programowe, organizacyjno-prawne i ekonomiczne naszych oddziałów.
Należy więc kontynuować zapoczątkowane w poprzednich latach działania i inicjatywy zmierzające do stabilizacji ekonomicznej oddziałów, jak również stworzenia instrumentów integrujących działalność gospodarczą oddziałów, na przykład nowo utworzona ogólnopolska sieć produktu turystycznego PTTK.
Szczególny nacisk chciałbym tu położyć na tendencje integracyjne w Towarzystwie, musimy bowiem zdać sobie sprawę, iż działając wspólnie, stajemy się konkurencyjni dla innych podmiotów na rynku turystycznym i zwielokrotniamy swe szanse na stabilizację i rozwój. Instrumentem tej integracji winna być sprawnie funkcjonująca w Towarzystwie sieć informacyjna, która zapewni szybką komunikację wewnętrzną.
Innym z celów, wiążącym się ze społeczną misją naszego Towarzystwa, jest z pewnością ochrona przestrzeni turystycznej. Towarzystwo zabiegało i będzie dalej zabiegać o utrzymanie optymalnych warunków do uprawniania turystyki kwalifikowanej. Pojawiające się tendencje komercjalizacji w turystyce skutkują bowiem zamykaniem lub ograniczaniem dostępności akwenów, terenów leśnych czy górskich.
Będą też kontynuowane prace nad utworzeniem kolejnych górskich przejść granicznych, co stwarza nowe możliwości wycieczkowe.
Pogłębiający się kryzys finansowy państwa zmusza nasze Towarzystwo do opracowania nowej strategii zarządzania majątkiem. To jest poważne zadanie i jednocześnie wyzwanie dla nas. Nie ulega wątpliwości, iż w coraz większym stopniu musimy polegać na nas samych, gdyż w najbliższym okresie trudno będzie o zewnętrzne wspomaganie finansowe. Przedmiotem szczególnej troski Towarzystwa powinna być kwestia zahamowania tendencji odpływu członków, jak również pozyskania dla Towarzystwa młodzieży. Warunkiem jest atrakcyjność programowa Towarzystwa, podążanie za nowymi trendami w turystyce, jak również stworzenie możliwości osobistego rozwoju poprzez działalność w PTTK.
Powtórzę raz jeszcze lansowaną przeze mnie tezę: działalność w Towarzystwie, uczestnictwo w imprezach winno być dla nas źródłem dodatnich przeżyć emocjonalnych, radości i satysfakcji, więź emocjonalna pomiędzy nami powinna stanowić element wsparcia psychicznego pogłębionego wspólnymi zainteresowaniami i pasjami.
Jestem głęboko przekonany, iż ta emocjonalna więź pomiędzy nami i przywiązanie do głoszonej przez nas idei stanowi o sile Towarzystwa i jest gwarancją jego przetrwania.

Janusz Zdebski