Oddany Beskidom

Suchanek Gerard - lat 71, zam. w Katowicach, członek PTTK od 1951. Od początku swej działalności społecznej w Towarzystwie szczególnie aktywnie zajmuje się upowszechnianiem i popularyzowaniem turystyki górskiej wśród dorosłych i młodzieży, zachęcając ich do zdobywania Górskiej Odznaki Turystycznej. Jako przodownik GOT z uprawnieniami na wszystkie polskie pasma górskie, od 1962 r. do dnia dzisiejszego prowadzi weryfikację tej odznaki, kierując pracą działającego w oddziale terenowego referatu weryfikacyjnego. Działając w komisjach turystyki górskiej i turystyki pieszej jest współorganizatorem wielu imprez turystyki kwalifikowanej, pełniąc na nich funkcje kierownika tras, bądź kierownika imprezy. Jego wiedza, doświadczenie i umiejętności turystyczne są wysoko cenione wśród działaczy naszego Towarzystwa. Jest przewodnikiem beskidzkim I klasy, przodownikiem turystyki górskiej, przodownikiem turystyki pieszej, przodownikiem turystyki narciarskiej, honorowym przodownikiem turystyki górskiej, honorowym przodownikiem turystyki pieszej. Odznaczony i wyróżniony: Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki", Złotą Honorową Odznaką PTTK, Medalem 50-lecia PTTK i in.

Gerard Suchanek

Gerard Suchanek urodził się w Katowicach 18 lutego 1930 r. Do katowickiego oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego wstąpił 13 grudnia 1951 r., rozpoczynając tym samym swoją niezwykle aktywną pracę społeczną. Łącząc trudy pracy zawodowej w Kopalni Węgla Kamiennego "Wieczorek" z wędrówkami po ukochanych górach, zdobywa kolejne stopnie wtajemniczenia turystycznego w postaci uprawnień kadry PTTK, poczynając od przodownika turystyki górskiej (w roku 1953), przewodnika beskidzkiego III klasy (rok 1954) i I klasy (rok 1961), przewodnika turystyki narciarskiej (1963 rok), przodownika turystyki pieszej (rok 1974) aż do uzyskania tytułu honorowego przodownika turystyki górskiej (rok 1980) i honorowego przodownika turystyki pieszej (w roku 1988). Wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności organizuje działalność turystyczną w miejscu pracy. Pełni również funkcję wiceprezesa Koła PTTK przy KWK "Wieczorek".

Od początku swej działalności w Towarzystwie szczególnie aktywnie działa w dziedzinie upowszechniania turystyki górskiej, popularyzowania wśród turystów, i to zarówno tych najmłodszych, jak i nieco starszych, zdobywania Górskiej Odznaki Turystycznej. Do dnia dzisiejszego prowadzi weryfikację tej odznaki, kierując jednocześnie pracami działającego w Górnośląskim Oddziale PTTK Terenowego Referatu Weryfikacyjnego.

Pracując w komisjach (Górnośląskiego Oddziału PTTK w Katowicach i dawnego Zarządu Wojewódzkiego) turystyki górskiej, pieszej i narciarskiej, niezliczoną ilość razy był i jest współorganizatorem wielu imprez turystyki kwalifikowanej. Kieruje nimi, prowadzi trasy bądź wykonuje inne obowiązki. Podczas każdej z nich przeprowadza weryfikację zdobywanych odznak. Jego wiedza, doświadczenie i umiejętności turystyczne są wysoko cenione wśród działaczy naszego Towarzystwa, a właściwa mu niezwykła pogoda ducha zawsze pomaga w rozwiązywaniu problemów i zapewnia powodzenie w realizacji rozmaitych przedsięwzięć.

Na szczególne podkreślenie zasługuje jego kilkudziesięcioletnia, bezinteresowna praca społeczna i niesienie zawsze chętnie pomocy we wszystkich podejmowanych i realizowanych zadaniach, służących polskiej turystyce, a polskim górom szczególnie. Przykładem tej działalności jest między innymi praca Gerarda w latach 1988-90 przy schronisku oddziału na Równicy, w roku 1991 przy wznoszeniu wieży widokowej na szczycie Baraniej Góry, w roku 1995 przy tworzeniu Ośrodka Kultury Turystyki Górskiej na Przysłopie pod Baranią Górą, prowadzenie referatu weryfikacyjnego GOT na Zlocie 125-lecia TT-PTT-PTTK w Wiśle w roku 1998, udział w pracach Zarządu Górnośląskiego Oddziału PTTK w latach 1970-78, udział w pracach Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego od roku 1997. Wszystkie podejmowane przez siebie obowiązki wykonuje zawsze sumiennie, nieustannie dopytując się po ich wypełnieniu o to, czy jest jeszcze coś do zrobienia, i czy nie trzeba jeszcze w czymś pomóc.

Roman Bargieł