Z troską o innych

Mianowski Władysław - lat 75, zam. we Wrocławiu, członek PTT od r. 1949, PTTK od 1950. Prezes Koła PTTK nr 70 przy Zakładach DOLMEL w latach 1965-71. Współorganizator powołania Międzyzakładowego Oddziału PTTK, przekształconego w 1971 r. w Oddział Dzielnicowy PTTK Wrocław Fabryczna. Aktywny działacz w pracy tego oddziału jako członek zarządu, a także jako organizator turystyki. W oddziale tym pełnił funkcje wiceprezesa (1969/70, 1973), prezesa zarządu oddziału (1970/72, 1974/81), członka prezydium Zarządu (1981/83) oraz skarbnika (1972) i od 1983 r. do chwili obecnej. W latach 1989-91 członek Wojewódzkiego Sądu Koleżeńskiego. Trzykrotny delegat na krajowe zjazdy PTTK. W latach 1989-90 członek prezydium Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej ZW PTTK we Wrocławiu. We władzach naczelnych Towarzystwa w latach 1993-97 pełnił funkcję członka Głównej Komisji Rewizyjnej. Jest Członkiem Honorowym Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna. Odznaczony i wyróżniony: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem "40-lecia PRL", Medalem "Za Zasługi dla Obronności Kraju", Złotą Odznaką "Zasłużony dla województwa wrocławskiego i miasta Wrocławia", Złotą Odznaką "Zasłużony dla energetyki", Złotą Odznaką "Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego", Odznaką "XXV lat w PTTK", Złotą Honorową Odznaką PTTK, Złotą Odznaką "Zasłużony dla Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna", Srebrną i Złotą Odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki", Medalem "125-lecia TT-PTT-PTTK", Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK, odznaką "Za Zasługi dla Turystyki", Medalem 50-lecia PTTK i in.

Władysław Mianowski

O życiu Władysława Mianowskiego można powiedzieć krótko: Ot - takie typowe życie Polaka urodzonego w okresie międzywojennym. Ale jednocześnie na usta ciśnie się stwierdzenie: A jednak jak bardzo było inne! Urodził się w 1926 r. w Gdańsku w rodzinie inteligenckiej. Lata dzieciństwa spędza na Pomorzu, w Wielkopolsce, a następnie w Warszawie. Krótko przed wybuchem II wojny światowej wraz z rodziną przenosi się do Poznania. W wyniku akcji niemieckiego okupanta skierowanej przeciw inteligencji polskiej (mającej również na celu pozyskiwanie siedlisk dla Niemców rugowanych z państw nadbałtyckich przez ZSRR), w lutym 1940 r. rodzina zostaje wyrzucona z zajmowanego mieszkania do obozu pod Poznań (Główna) i wywieziona na teren Generalnej Guberni pod Kraków. Lata 1943-45 spędza pod Babią Górą - w Zawoi. W 1947 r. uzyskuje w Krakowie świadectwo dojrzałości. Po maturze przenosi się do Wrocławia, gdzie rodzice otrzymują mieszkanie i podejmuje studia ekonomiczne w Wyższej Szkole Ekonomicznej. Studia kończy uzyskaniem dyplomu w 1951 r. Po "odwilży" w roku 1956 kontynuuje naukę, uzyskując w 1961 r. tytuł magistra ekonomii.

Pracę zawodową podejmuje jeszcze w czasie studiów (w 1949 r.) w Fabryce Maszyn Elektrycznych DOLMEL, której pozostaje wierny przez całe zawodowe życie, pracując na różnych stanowiskach i ciesząc się uznaniem. W okresie prywatyzacji firmy jako główny specjalista ds. kosztów i cen, uczestniczy w negocjacjach, a później zostaje pełnomocnikiem Ministra Przemysłu i Handlu oraz prezesem spółki skarbu państwa "DOLMEL". Jest członkiem rad nadzorczych powstałych spółek "ABB DOLMEL" i "DOLMEL DRIVES" (1991-93)

Przedsmak turystycznej przygody dało mu harcerstwo. Po uzyskaniu promocji do drugiej klasy gimnazjum im. Borgera w Poznaniu, uczestniczy w lipcu 1939 r. w obozie drużyn harcerskich Poznania, Warszawy i Lwowa w górach Rumunii. Lata okupacji w Krakowie, pobyt w sanatorium w Rabce, zamieszkanie u stóp Babiej Góry - to początki zauroczenia górami. Wakacje roku 1947 i 1948 spędza w Karkonoszach (Bierutowice - Śnieżka). Już na początku studiów rozpoczyna w koleżeńskim gronie wędrówki po Beskidzie Zachodnim. W Żywcu wstępuje do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (lipiec 1949). Praca i kontynuowanie nauki ograniczają mu wolny czas, jednak urlopy, zawsze podzielone na 2-3 części spędza z reguły w górach, także poza granicami Polski. W swoim zakładzie pracy jest członkiem Koła Zakładowego PTTK, a w latach 1965-71 jego prezesem, umiejętnie ukazując pracownikom i kierownictwu zakładu atrakcyjne formy spędzenia wolnego czasu z PTTK i pozyskując dla koła wielu nowych członków.

Jako przedstawiciel Koła Zakładowego PTTK nr 11 "DOLMEL" zrzeszonego początkowo w Oddziale Wrocławskim PTTK, był jednym z założycieli powołanego w dniu 30 maja 1967 r. pierwszego Międzyzakładowego Oddziału PTTK, który później przyjął nazwę Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna. Od początku istnienia oddziału jest w składzie zarządu oddziału, pełniąc funkcje wiceprezesa w latach 1967-70 i w 1973 r., prezesa w latach 1970-72, 1974-81, członka prezydium w latach 1981-83 oraz skarbnika w roku 1972 i od 13 czerwca 1983 do chwili obecnej. Z powierzanych sobie zadań wywiązuje się zawsze wzorowo, poszukując ciągle nowych rozwiązań, zmierzających do propagowania i rozwoju Towarzystwa.

Szczególnie aktywne działania podejmował na rzecz organizowania wypoczynku załóg zakładów pracy Dzielnicy Wrocław Fabryczna, mocno był i jest zaangażowany w uaktywnianie dzieci i młodzieży dla turystyki oraz pozyskiwanie nauczycieli-opiekunów SKKT. Zawsze dbał o to, by historia PTTK, szczególnie ta "mała", nie ulegała zapomnieniu. Jest autorem opracowania "25 lat Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna" oraz rozdziałów opracowania "Pięćdziesięciolecie PTTK na Dolnym Śląsku 1951-2001" mówiących o działalności Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna i Oddziału Zakładowego PTTK ELWRO. I zawsze chciał i umiał służyć innym radą i doświadczeniem. Jednak szczególną jego domeną były wszelkie działania (działalność BORT, Zakładu Usług Wysokościowych), zmierzające do pozyskiwania funduszy na działalność programową nie tylko oddziału, ale także innych ogniw Towarzystwa. Warto dodać, że w latach 1984-88 przeszło 50% kwoty dysponowanej przez Zarząd Wojewódzki PTTK we Wrocławiu na cele pomocy oddziałom (40,1 mln zł) pochodziło ze środków wypracowanych przez Oddział Wrocław Fabryczna.

Działalność Władysława Mianowskiego dostrzegana była przez przyjaciół i przez aktyw oddziału, przynosząc mu uznanie i szacunek. Symbolicznym przykładem uznania jakim się cieszy, niech będzie fragment piosenki, śpiewanej z okazji 30-lecia powstania oddziału:

"...przykładem bez wątpienia stałej o Oddział troski, jest nasz Władek Mianowski".

Ale przecież o tym uznaniu i szacunku świadczy fakt wybierania go jako delegata oddziału na Zjazdy Wojewódzkie PTTK (IX do XII), a także na Walne Zjazdy PTTK (X i XII w Warszawie, XIII w Poznaniu, XIV w Lublinie). Przez dwie kadencje (w latach 1989-97) jest członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej PTTK.

Wyrazem uznania dla kolegi Władka ze strony członków PTTK z Oddziału Wrocław Fabryczna jest nadanie mu w dniu 27 lutego 1999 r. godności "Honorowy Członek Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna" wraz z dyplomem nr 1 tej godności.

Zarząd Oddziału
PTTK Wrocław Fabryczna