Nauczyciel

Miłkowski Jan - lat 71, zam. w Mińsku Mazowieckim, członek PTTK od 1953 r. W latach 1957-63 był członkiem Prezydium Oddziału Kurpiowskiego w Ostrołęce. W roku 1963 założycielem Oddziału PTTK w Mińsku Mazowieckim i jego prezesem do 1991 roku. Obecnie Prezes Honorowy tego oddziału. Od 1967 roku członek prezydium Okręgu Mazowieckiego do chwili jego rozwiązania, a następnie wiceprezes ZW PTTK w Siedlcach. Członek ZG IX i X kadencji. Przez cały czas jest oddanym, zaangażowanym i szanowanym działaczem naszego Towarzystwa. Szef Sztabu Powiatowego Ogólnopolskiego Konkursu Krajoznawczo-Turystycznego "Przez X wieków". Organizator obozów pieszych, górskich, rowerowych i kajakowych oraz wielu kursów turystycznych dla młodzieży i nauczycieli. Jako organizator turystyki, przewodnik i pilot wycieczek zagranicznych zorganizował wiele imprez i wycieczek krajowych i zagranicznych. W 1993 roku napisał i wydał monografię Oddziału PTTK w Mińsku Mazowieckim. Instruktor krajoznawstwa polskiego. Odznaczony i wyróżniony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Tysiąclecia, Złotą Odznaką "Za Zasługi dla województwa warszawskiego", Złotą Odznaką ZNP, Odznaką Honorową Sybiraka, Złotą Odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki", odznaką "100-lecia zorganizowanej turystyki w Polsce", Medalem 100-lecia Turystyki Polskiej, odznaką "25 lat w PTTK", Złotą Honorową Odznaką PTTK, Złotą Odznaką "Zasłużony w pracy w PTTK wśród młodzieży" i in.

Jan Miłkowski

Niesłychanie złożone są losy Jana Miłkowskiego. Wywieziony wraz z rodzicami jako młody chłopak pracował przy wyrębie lasów na Syberii. W tym czasie jego brat, jeden z dowódców Oddziału Związku Walki Zbrojnej, zostaje zastrzelony przez NKWD w Karpatach, a stryj uczestniczy w walce o wydobycie tajemnic V-2. Po zakończeniu wojny Jan Miłkowski kończy studia chemiczne i krótko, ale owocnie pracuje w Centralnym Laboratorium Chemicznym Wojska Polskiego nad złożonymi i wówczas tajnymi badaniami chemicznymi. Potem jednak podejmuje pracę zgodną - jak mówi - z jego przeznaczeniem. Rozpoczyna kilkudziesięcioletnią pracę pedagogiczną. Uczy, wychowuje i kieruje placówkami oświaty, w tym przez wiele lat Technikum Chemicznym w Mińsku Mazowieckim. Jednocześnie w sposób serdeczny związuje się z Mazowszem i Kurpiami. Niemałą rolę w budowaniu tej więzi odegrało Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. A i Jan Miłkowski zapisał piękne karty w historii PTTK. Nie były to porywające, super nowe inicjatywy. Była to żmudna, codzienna praca. Jan Miłkowski, pedagog z prawdziwego zdarzenia, przez dziesięciolecia inwestował w turystyczno-krajoznawczą edukację młodzieży. Wyciągał swoich wychowanków w ukochane przez siebie Pieniny, gdzie zawsze wiódł ich do skarbów nad skarby, czyli wąwózu Homole. Jeździł też z nimi w Karkonosze. Tam uczył ich smakować górskie wędrówki, uczył szacunku do gór, współodpowiedzialności.

Przede wszystkim jednak wędrował z wychowankami po Kurpiach i Mazowszu. Wielokrotnie na rowerach przemierzali trasy po puszczy od Ostrołęki przez Kadzidło i Myszyniec. Pływali kajakami po wodach takich rzek, jak Omulew, Mienia i Narew. Oczywiście nie byli sami. Byli z nimi nauczyciele "Jego" Technikum Chemicznego w Mińsku Mazowieckim, Stanisław Kozerski i Maria Samson. Razem też troszczyli się o skarby przyrody, jak rezerwat Jedlina, razem budowali nad Mienią ośrodek turystyczny, razem też prowadzili młodzież po Szlakach Chwały Oręża Polskiego do Igań, Kałuszyna, Sokołowa Podlaskiego, Ostrołęki, Wągrowca i Warki.

W życiorysie Jana Miłkowskiego są też, serdecznie wspominane przez Jego przyjaciół, lata działalności w Mazowieckim Okręgu PTTK. Było nie było, od 1967 do chwili rozwiązania był członkiem prezydium Zarządu Okręgu Mazowieckiego PTTK, a następnie wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Siedlcach.

Jest honorowym prezesem Oddziału w Mińsku Mazowieckim. Teraz wspólnie z Henrykiem Szymańskim i Stanisławem Cieszkowskim podejmują kolejną próbę "skoku do przodu z działalnością Oddziału". Liczą na młodszych wiekiem, ale już sprawdzonych działaczy, takich jak na przykład Paweł Aniszewski... Jan Miłkowski uważał i uważa, że potęga PTTK tkwi w ludziach. I o nich trzeba się troszczyć. Tak właśnie rozumie tablicę na gmachu PTTK "Polsce służymy i służyć będziemy". Myśleć o ludziach, troszczyć się o nich, "zakorzeniać" ich w terenie, w Polsce.

Andrzej Gordon