Misjonarz szlaku

Bielecki Konrad Wawrzyniec - lat 59, zam. w Radomiu. Członek PTTK od 1962 r. pełniący wiele funkcji społecznych, zarówno w oddziale, jak i na wszystkich szczeblach Towarzystwa. Członek ZG PTTK od 1997 r. W roku 1965 był inicjatorem powołania koła PTTK przy Komendzie Hufca ZHP Radom Miasto i wieloletnim jego prezesem. Z jego inicjatywy są organizowane Radomskie Rajdy Harcerskie i Rajdy na Raty im. Stanisława Wernera. Był też inicjatorem powołania Klubu Imprez na Orientację "Skróty" i od samego początku jest jego prezesem. W latach 1985-89 był członkiem kolegium redakcyjnego kwartalnika krajoznawczo-turystycznego ZW PTTK "Radomir". Z okazji jubileuszy 40-lecia Oddziału PTTK (1992) i 90-lecia Oddziału PTK (1998) autorem monografii rocznicowych. Jest współautorem "Instrukcji znakowania szlaków turystycznych PTTK" oraz pomysłodawcą utworzenia komputerowej ewidencji nizinnych szlaków turystycznych. Ma uprawnienia strażnika ochrony przyrody, przodownika turystyki pieszej, przodownika turystyki górskiej, przodownika imprez na orientację, instruktora krajoznawstwa Polski, znakarza nizinnych szlaków turystycznych. Odznaczony i wyróżniony: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem "Za Zasługi dla ZHP", złotymi odznakami "Zasłużonego Działacza Turystyki" i "Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej", Złotą Odznaką "Za Opiekę nad Zabytkami", odznaką "Za Zasługi dla Turystyki", "Za Zasługi dla Województwa Kieleckiego i Radomskiego", Złotą Honorową Odznaką PTTK, Medalem 50-lecia PTTK i in.

Konrad Wawrzyniec Bielecki

Każdy, kto choć część swojej życiowej aktywności związał z Oddziałem Miejskim PTTK w Radomiu, postrzega Konrada Bieleckiego w aspektach znacznie szerszych niż tylko jako osobę pełniącą od ponad dwudziestu lat funkcję prezesa, choć tytuł ten jakoś szczególnie doń pasuje. Nawet ci, co Go nie znają z imienia i nazwiska, wiedzą, że ten niewysoki, niezwykle energiczny, z zawadiackim wąsikiem i błyskiem w oku jegomość - to "prezes". Co zuchwalsi przyjaciele - działacze mówią o Nim z odrobiną poezji "najmniejszy prezes największego oddziału". A oddział, istotnie, za jego kilku kadencji rozwinął się imponująco. Ale to nie wszystko, bo działania Konrada w PTTK wykraczają także poza radomskie sprawy. Jego charyzma to wynik niespotykanej wręcz aktywności i zaangażowanie. "Tego, co zrobił i robi prezes, starczyłoby może na trzy dobre, turystyczne życiorysy" - oceniają niektórzy. Działalność we władzach oddziału kolega Bielecki rozpoczynał jako członek i wiceprzewodniczący Komisji Turystyki Pieszej i Górskiej. Od 1964 roku był sekretarzem i wiceprezesem zarządu oddziału. W 1977 roku wybrany na prezesa, nieprzerwanie pełni tę funkcję do dziś, osiągając bezsporne sukcesy programowe i organizacyjne.

Co roku OM PTTK w Radomiu organizuje 8 wielodniowych rajdów. Odbyło się także wiele imprez na orientację, niektóre rangi mistrzostw Polski. Pod kierunkiem Konrada Bieleckiego radomscy działacze dobrze zorganizowali różne imprezy ogólnokrajowe, np. Puchar Polski InO czy trzy edycje Ogólnopolskiego Wysoko Kwalifikowanego Rajdu Pieszego.

W swojej działalności stawia na młodzież, co wobec braku wystarczającej liczby różnych propozycji wykorzystania czasu wolnego przez najmłodszych jest niezwykle istotne.

Oddział Miejski PTTK w Radomiu przez lata Jego kadencji trafił do krajowej czołówki oddziałów najlepiej pracujących z młodzieżą. Z inicjatywy Konrada Bieleckiego, począwszy od 1984 roku prowadzony jest Konkurs na Najlepsze Szkolne Koło Krajoznawczo-Turystyczne PTTK. Członkowie szkolnych kół masowo uczestniczą w OMTTK, w konkursie "Moja Ojcowizna" i konkursie krasomówczym, w finałach których zajmują wysokie miejsca. Warto podkreślić, że wielu spośród uczestników rajdów czy konkursów skutecznie zasiliło i zasila szeregi kadry programowej PTTK.

Konrad Bielecki swą aktywność poświęcił i poświęca także sprawom organizacyjnym.

Z jego inicjatywy wykupiono budynek i plac przy ulicy Miłej 10, który po remoncie przeznaczony został na działalność statutową i gospodarczą. Z funduszy własnych oddziału stworzono w 1985 roku dzisiejszą Regionalną Pracownię Krajoznawczą. W 1998 roku powołano Muzeum Pamiątek Turystycznych. Prezes Bielecki jest też wnikliwym dokumentalistą historii oddziału, redagował dwie monografie: z okazji 40-lecia Oddziału PTTK w 1992 roku i 90-lecia Oddziału PTK w 1998 roku. Będąc członkiem redakcji kwartalnika krajoznawczo-turystycznego Zarządu Wojewódzkiego PTTK "Radomir", publikował liczne opracowania krajoznawcze.

Bardzo dużo miejsca w dorobku kolegi Bieleckiego zajmuje działalność na forum pozaoddziałowym. Najpierw w Komisjach Młodzieżowej i Turystyki Pieszej Kieleckiego Okręgu PTTK, później w Prezydium Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Radomiu. Od roku 1990 był przewodniczącym Rady Związku Oddziałów PTTK Województwa Radomskiego (obecnie Mazowsza Południowego). Związek współpracuje z władzami rządowymi, koordynuje działalność programową, szkoleniową, wydawniczą, organizuje imprezy dla kadry oraz obchody Tygodnia Turystyki Młodzieży. Aktualnie pełni funkcję wiceprzewodniczącego Mazowieckiego Forum Oddziałów oraz członka Zarządu Głównego PTTK.

Konrad Bielecki był delegatem na siedmiu kolejnych Walnych Zjazdach PTTK. Aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Uchwał. Był również uczestnikiem dwu Kongresów Krajoznawstwa Polskiego w Opolu i Gnieźnie. Jest Honorowym Przodownikiem Turystyki Pieszej.

W 1985 roku Konrad Bielecki inicjował reaktywowanie Komisji Imprez na Orientację ZG PTTK, w której przez dwie pełne kadencje pełnił funkcję członka prezydium ds. szkolenia. Wniósł duży wkład pracy w opracowanie programu szkolenia przodowników InO i zasad punktacji turystycznych imprez na orientację.

Od 1985 roku jest członkiem prezydium ds. nizinnych znakowanych szlaków turystycznych, a od 1989 roku wiceprzewodniczącym Komisji Turystyki Pieszej ZG PTTK.. Warto nadmienić, że to właśnie dzięki prezesowi dawne woj. radomskie ma ponad 500 km wzorowo oznakowanych szlaków pieszych. Dzięki systematycznie prowadzonej kontroli prac znakarskich w całej Polsce, w którą osobiście zaangażował się, jakość oznakowania tras znacznie wzrosła, a znaki zostały ujednolicone pod względem wymiarów i estetyki.

Zbliża się 40-lecie działalności Konrada w PTTK, praca ta stała się dla niego wielką pasją, której z biegiem czasu coraz bardziej się oddawał, aż wreszcie niemal w całości wypełniła jego życie. To zaangażowanie postrzegane jest tak przez wszystkich, nawet tych, którym doskwiera czasem rygoryzm i drobiazgowość prezesa. Powszechny szacunek dla osobowości Bieleckiego optymistycznie dowodzi, że - paradoksalnie - można realizować i inne cele, niż takie popularne dziś pomnażanie zysków. I to realizować z sukcesem, bo za taki uznać należy choćby skuteczne kształtowanie postaw młodzieży.

Kolega Konrad Bielecki przeżył kilka zmian województw, jedną zmianę ustroju, kilka zmian ekip rządowych i wiele zmian samorządowych Radomia. Niezależnie od tego, jaka rządzi opcja, postrzegany jest jednakowo, jako postać ważna w życiu miasta, z którą trzeba się liczyć, a zarządzany przez Niego oddział warto wspierać finansowo. Zresztą aktywność Bieleckiego w Radomiu wykracza poza struktury PTTK. Kilka lat temu zainicjował powołanie Społecznego Komitetu Ochrony Zabytkowego Cmentarza Rzymskokatolickiego w Radomiu, w którym pełni funkcję skarbnika. Widać go też na różnych zebraniach poświęconych sprawom turystyki, zabytków, ekologii... Wielokrotnie promował miasto i region w telewizji i prasie. Takich ludzi, a szczególnie narzekającym na brak perspektyw życiowych i bezrobocie, radomianom - potrzeba bardzo.

Marcin Rusek

PS. Zapewne niewielu prezesów oddziałów PTTK stało się bohaterami licznych anegdot i rajdowych piosenek. Kolega Bielecki, lubiący śpiewać, zwłaszcza "Hej idę w las", tak oto został sportretowany przez turystów - działaczy w "Dytyrambie na cześć Bardzo Ważnej Osobistości":

Hej idę w las - huknęło coś w lesie
Piórko mi się wciąż migoce
Gdy mnie czterech niesie
Hej idę w las - jeszcze raz zagrzmiało
A co z piórkiem teraz będzie, pewnie się złamało

My zaś gwarząc sobie przy ognisku w lesie
Pytaliśmy siebie wkoło kogo diabeł niesie
Grzejąc sobie ręce w ognia ciepłym blasku
Dumaliśmy wszyscy o tym, skąd też tyle wrzasku

Wtem ognisko rozświetliło czyjeś blade lica
I wąs groźny jaki nosił sam Jacek Soplica
Wszyscy jak na rozkaz bystro się zerwali
W jednej małej chwili razem żeśmy rozpoznali.