|
|
||
Kwartalnik
2/2001 ISSN 1642-0853 |
|||
Szkolenie instruktorów KDP -- 2000 Szkolenia instruktorskie w 2000 r. były prowadzone w ten sam sposób co w 1999 r. Na 14-dniowych obozach, przygotowywanych merytorycznie przez KDP (poprzez wyznaczoną kadrę obozu), a organizowanych i administrowanych przez bazy i kluby, które zgłosiły chęć przeprowadzenia obozu centralnego i spełniły wymogi stawiane przy tej randze przedsięwzięciach.
Obóz na stopień M2 -- Szef Szkolenia Grzegorz Czernek, zrealizowany w bazie "Nowa AMA -- techniki nurkowe" nad Jeziorem. Łańskim. Chociaż obóz na ten stopień nie był realizowany od dwóch lat (brak kandydatów spełniających wymagania wstępne określone przez nowy program szkolenia), miał przebieg identyczny jak w latach ubiegłych. Kandydaci, instruktorzy M1, legitymujący się dużym stażem pracy, czyli przygotowaniem i przeprowadzeniem co najmniej 6 kursów P1 i 3 kursów P2, otrzymali do realizacji obóz na stopień P1 i wybrane zajęcia na kursie P2. Sami przygotowali program szkolenia i podzielili tematy zajęć między siebie. W czasie tych zajęć byli obserwowani i oceniani z przygotowania do zadanych tematów pod kątem merytorycznym, wypracowanego warsztatu instruktorskiego i poziomu bezpieczeństwa realizowanych zajęć. Ocenie podlegała także strona organizacyjna prowadzonych działań w obozie, umiejętność współdziałania w zespole instruktorskim oraz stosunek i podejście do kursantów. Na codziennych odprawach poznają bieżącą ocenę zajęć, tak by mogli je korygować na bieżąco, oraz dzielą się swoimi spostrzeżeniami co do postępów powierzonych im osób. Program uzupełniają ćwiczenia sprawdzające i seminaria z tematów wspólnie wybranych do przedyskutowania. Kurs kończy się na obozie po uzyskaniu pozytywnej oceny całości przedstawionych działań. Obóz na stopień M3 -- szef szkolenia Stanisław Chomentowski, zrealizowany na obozie BCN "Explorer" w Czarnej Dąbrowie. Tu także nie było żadnych zmian w sposobie realizacji. Kandydaci na stopień M3 otrzymali do realizacji obóz na stopień P3 oraz część zajęć na stopień P2. Przygotowanie programu szkolenia i jego realizacja należała do nich. Nie jest to specjalnie trudne, bo przecież kandydaci mają za sobą zrealizowane co najmniej: 5 kursów na stopień P2, 2 kursy P3, pełnioną funkcji kierownika szkolenia na kursach P1 i P2 oraz oczywiście odbyty staż na obozie na stopień instruktora, gdzie mieli możliwość spojrzeć na proces szkolenia instruktorów z drugiej strony. Podobnie jak na obozach na stopień M2 codzienne odprawy pozwalają się zapoznać z bieżącą oceną zajęć dokonywać korekt i poprawek do dalszych działań. Program uzupełniają ćwiczenia sprawdzające (często realizowane w formie nurkowania na morzu) oraz wybrane wykłady kadry kursu i gości. Kurs kończy się publiczną obroną na Zlocie Instruktorów pracy napisanej na proponowany przez kandydata lub komisję temat. W pisaniu pracy pomaga opiekun tematu, a głównym celem jest wzbogacenie naszego wspólnego warsztatu instruktorskiego w wiadomości z dziedziny, w której kandydat się specjalizuje. Wszystkie pozostałe szkolenia instruktorskie, czyli specjalistyczne 2 stopnia (nurkowanie podlodowe, skafandry suche, kurs patofizjologii) mają także charakter centralny i organizowane są jak powyższe. Grzegorz Czernek |
|||
|