Była ankieta...

Schronisko górskie PTTK. Jakże wiele kryje się za tą nazwą -- naszych oczekiwań i marzeń, wspomnień i planów na przyszłość. Jakie są schroniska, jakie powinny być i jakie będą w przyszłości? Rok 2001 jest kolejnym rokiem zmniejszającego się krajowego ruchu turystycznego. Coraz częściej w naszych górskich schroniskach, w sezonie turystycznym, bywają takie dni, że nikt nie zagląda, i noce, że nikt nie śpi. Dlaczego tak się dzieje? Wszak do przeszłości odchodzi obawa, iż nie będzie noclegu, ceny za nocleg nie są wygórowane, a standard obiektów poprawia się. Nasze Towarzystwo z ogromną determinacją remontuje sanitariaty w obiektach, a obecność ciepłej wody, której nam zawsze brakowało, staje się powoli normalnością. Czy przyczyną spadku zainteresowań naszymi schroniskami są tylko ubożenie społeczeństwa i otwarcie polskich granic? A może nasze schroniska nie spełniają dzisiejszych oczekiwań turystów?

Schronisko na Hali Lipowskiej

W 1998 roku Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK opracowała ankietę SCHRONISKO GÓRSKIE PTTK TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ. Ankietę wydrukowano w nakładzie 20 000 egzemplarzy. Wypełnioną ankietę nadesłało 404 respondentów, ale 72 ankiety należało odrzucić, ponieważ były wypełnione nierzetelnie. Opracować można było jedynie 332 ankiety. Tak mała liczba ankiet obniżyła wiarygodność analizy, ponieważ dla uzyskania średniej 10 ocen na jeden obiekt pożądana liczba ankiet do poprawnej analizy powinna była wynosić około 950. Warto zauważyć, iż ankietę wypełniło jedynie 27 przodowników turystyki górskiej PTTK oraz 33 przewodników górskich. Do PTTK należało jedynie 53 respondentów.

Oceny na ogół wskazują na poprawny ogólny stan sanitarny obiektów, aczkolwiek w większości wypadków stan samych sanitariatów jest gorszy. Zwraca uwagę: zły stan techniczny -- w ocenie turysty -- większości urządzeń i wyposażenia, niska kompetencja obsługi, zły stan lub brak kuchni turystycznych, niska ocena funkcjonalności części noclegowej. Warto zwrócić uwagę na zwiększające się oczekiwania dotyczące standardu usług. Oczekiwany pokój noclegowy to pokój 2-4-osobowy z pełnym węzłem sanitarnym. Turysta liczy również na pełne żywienie w obiekcie i oczekuje, iż obiekt zapewni dodatkowe usługi, takie jak szkolenie narciarskie, przewodnictwo, a nawet ewentualnie... saunę i basen. Zaskakująco mało jest negatywnych ocen dotyczących przestrzegania Regulaminu Schroniska PTTK, czyli udzielania rabatów handlowych członkom PTTK, czy też dostępności do wrzątku.

Reasumując, na podstawie ankiety, można wykonać "ranking" obiektów, rozdzielając je na dwie części: karpacką i sudecką. Na terenie Karpat cztery pierwsze to: Hala Łabowska, Polana Chochołowska, Hotel Górski w Ustrzykach Górnych i Hala Krupowa. Na terenie Sudetów cztery pierwsze to: Samotnia, Odrodzenie, Strzecha Akademicka i na Ślęży. Zarząd Główny PTTK uznał ankietę za interesującą i zalecił Komisji Turystyki Górskiej przeprowadzenie podobnej ankiety w przyszłości.

Warto odnieść się do jednego z wyników ankiety, a mianowicie do udziału w niej członków PTTK. Wszak nawet Karta Praw i Obowiązków Członka PTTK stanowi, iż: członek PTTK powinien szanować i chronić majątek PTTK oraz być jego współgospodarzem. Czy tak jest w rzeczywistości? Czy chcemy mieć wpływ na funkcjonowanie schronisk? Dlaczego przestaliśmy wierzyć w sprawczą moc opinii? Warto chyba powiedzieć, iż każda uwaga o funkcjonowaniu schronisk jest wnikliwie analizowana, a zastrzeżenia do pracy dzierżawców schronisk PTTK przesyłane przez turystów są istotnym elementem ich oceny.

Schroniska górskie PTTK, z racji małej obecności na wyżej położonych terenach innych gestorów bazy, pozostają nadal istotnym elementem kształtowania modelu turystyki górskiej. Tak więc -- pośrednio -- to Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze może kształtować sposób uprawiania turystyki w górach. Aby tak było, członkowie Towarzystwa muszą w nich bywać i współgospodarzyć.

Schroniska PTTK to zarazem najsłabsze ogniwo naszej gospodarki, koszty inwestycji i remontów znacznie przekraczają uzyskiwane przychody. Mimo to nikt nie podważa celowości ich istnienia i dofinansowywania ich bytu. Tak długo, dopóki członkowie Towarzystwa swoją obecnością w schroniskach PTTK będą głosować za ich utrzymaniem. Czeka więc nas w najbliższym czasie zachęcenie członków PTTK do korzystania ze schronisk górskich Towarzystwa.

I znowu jak niegdyś wszystkie schroniska górskie PTTK będą nam się kojarzyć z gościnnością. I na Halę Łabowską powędrujemy na naleśniki, a na Halę Lipowską na znakomity makowiec.

Edward Kudelski