|
|
||
|
Kwartalnik
1/2001 ISSN 1642-0853 |
|||
|
Wystąpienia PTTK w sprawach kolarskich Warszawa, 14 lutego 2001 r. Ministerstwo Transportu W związku z wprowadzeniem znaków szlaku rowerowego do kodeksu "Prawo o ruchu drogowym" w trosce o właściwe stosowanie tych znaków, powołując się na pismo TD-4k-801-26/96 w sprawie wprowadzenia znaków szlaku rowerowego do znowelizowanych przepisów dotyczących znaków i sygnał w drogowych, pragniemy przypomnieć, iż zgodnie z tymi ustaleniami wymiary szlaków powinny być 200x200 mm dla znaku podstawowego i 400x200 mm dla drogowskazu. Uprzejmie informujemy, że dotychczasowe doświadczenia (od 5 lat używamy tych wzorów) wykazały, iż uzgodnione i zatwierdzone ww. pismem wymiary znaków są optymalne do stosowania na wszystkich rodzajach dróg. Nasi działacze, którzy współpracują z Zarządem Dróg Miejskich w Warszawie w dziedzinie projektowania i opiniowania ścieżek i dróg rowerowych, przekazali ostatnio informacje o Projekcie Rozporządzenia MTiGM w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach. Szczególnie niepokoi nas Załącznik 1 -- znaki drogowe pionowe, gdzie na s. 257-258 dodatkowe znaki szlaków rowerowych są wielkości 300x300, a drogowskazy 650x300. Pragniemy przypomnieć że od 1996 r. w Polsce powstało kilka tysięcy kilometrów szlaków i tras rowerowych (3 tys. wyznakowane przez PTTK i ok. 2 tys. przez gminy), a na nich umieszczone znaki i drogowskazy o wymiarach jak w Państwa piśmie, tj. 200x200 i 400x200. Warto również przypomnieć że wśród wyznakowanych już szlaków i dróg rowerowych są również Międzynarodowa Trasa Rowerowa R-1, licząca 675 km, czy powstałe za pieniądze z Unii Europejskiej w ramach programu "PHARE" szlaki w Sulęcinie, obwodnica wokół Puszczy Kampinoskiej (150 km), czy trasa transgraniczna Czechy-Polska-Słowacja (220 km). Dlatego też trudno się zgodzić na proponowane zmiany, bo czy znajdą się ponownie pieniądze na wymianę znaków już istniejących i kto ma się tym zająć, czy w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej są na ten cel zagwarantowane środki? W załączeniu przedkładamy "Instrukcję znakowania szlaków turystycznych PTTK".
Sekretarz Generalny ZG PTTK Warszawa, 14 lutego 2001 r. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych Dotyczy: Sieci dróg rowerowych w Polsce Działająca w składzie Zarządu Głównego PTTK Komisja Turystyki Kolarskiej od pewnego czasu sygnalizuje niepokojące zjawiska w aktualnie obserwowanym przyspieszonym tempie budowy dróg rowerowych w Polsce. Rosnąca na tym polu aktywność powoduje uruchamianie znacznych zasobów finansowych, które z punktu widzenia potrzeb kraju nie zawsze są racjonalnie wykorzystywane. Możliwość obracania znacznymi funduszami jak lep przyciąga rozmaitych, czasem przypadkowych projektantów, którzy nie ograniczeni żadnymi zatwierdzonymi normami, dają upust najróżniejszej fantazji projektowej. W efekcie już dziś wyraźnie rysuje się nieprzeciętny galimatias realizacyjny, wskutek czego sieci dróg rowerowych w naszym kraju mogą uzyskać zróżnicowany charakter, tak pod względem norm, jak i sposobów znakowania (stosowanie różnych znaków poziomych i pionowych)., Zostawienie tej sprawy w swojej samorodnej postaci wkrótce doprowadzi do sytuacji, iż gminy będą posiadały ścieżki rowerowe na miarę swoich możliwości i potrzeb, które jednak w swej masie nie będą zgodne z budowanymi w Polsce krajowymi i międzynarodowymi szlakami rowerowymi. Zróżnicowanie oznakowań i form wykonawczych stanie się czynnikiem dezorientującym korzystających z tych szlaków miłośników roweru oraz przedmiotem zdziwienia i śmiechu zwiedzających nasz kraj zagranicznych kolarzy. W tej sytuacji nieodzownym się staje pilne opracowanie i przyjęcie ogólnopolskich przepisów wykonawczych, które muszą usankcjonować zaakceptowane w Unii Europejskiej normy dla dróg rowerowych oraz wprowadzić powszechny i surowy obowiązek stosowania w całym kraju oznaczeń podanych w piśmie Departamentu Ruchu Drogowego Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej znak TD-4k-801-26/96 z dnia 19 września 1996 r. oraz z dnia 3 grudnia 1996 r. Zgodnie z tymi zaleceniami wprowadzono zmiany w Instrukcji Znakowania Szlaków Turystycznych PTTK w części dotyczącej szlaków rowerowych. Sądzimy, iż w gestii polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego powinien znaleźć się usankcjonowany prawnie nadzór merytoryczny na powstającymi drogami rowerowymi. Przemawia za tym najlepsza orientacja w szerokiej gamie potrzeb turystycznych kraju, jak również doskonałe zrozumienie problemu wykorzystania roweru jako powszechnego środka komunikacji masowej. Deklarujemy gotowość współpracy w tej dziedzinie, tym bardziej że dzięki nam powstało już kilka tysięcy kilometrów szlaków rowerowych, w tym Międzynarodowa Trasa Rowerowa R-1. Nie jest nam natomiast znana instytucja, zajmująca się stroną formalną tej sprawy, w której gestii leży przygotowanie odpowiednich przepisów i zarządzeń normatywnych. Jeśli takowa istnieje, to dla uzgodnienia działań na tym kierunku prosimy o jej wskazanie. Niezbędna staje się potrzeba opracowania i opublikowania szczegółowych wytycznych dotyczących budowy i oznakowania dróg i ścieżek rowerowych. Należy doprowadzić do sytuacji, w której wszystkie podmioty zajmujące się szlakami byłby zobligowane do ich stosowania.
Sekretarz Generalny ZG PTTK |
|||
|
|||
